W tym artykule dowiesz się o:
Na Balu Sportu pojawiły się pierwsze informacje, że coś stało się w domu Edwarda Jancarza. Ale nikt nawet w najgorszym scenariuszu nie przewidziałby, że mogło dojść do aż tak potwornej tragedii. Dokładnie 30 lat temu żona śmiertelnie ugodziła nożem męża. Niczym angielski esteta
Kariera Edwarda Jancarza rozpoczęła się w 1965 roku i była pasmem sukcesów. Przez cały czas zawodnik był związany ze Stalą Gorzów. Był jej legendą. Na żużlowe salony wjechał bardzo szybko. Dziesięć razy uczestniczył w finałach indywidualnych mistrzostw świata, ale najwyższe trzecie miejsce wywalczył już w 1968 roku w Göteborgu.
- To jeden z pierwszych Polaków, któremu udało zdobyć się medal. Byłem wtedy nastolatkiem i to było coś wielkiego, bo on zrobił to niedługo po uzyskaniu licencji - wspomina Stanisław Chomski, były żużlowiec, a obecnie trener gorzowskiej Stali. - Jego rozwój był błyskawiczny, a w tamtych czasach konkurencja była przecież ogromna. Nawet w kraju mieliśmy znakomitych zawodników, jak Waloszek, Woryna czy Pociejkowicz. A wtedy naprawdę decydowały głównie umiejętności, bo tory były bardzo trudne i często się rozwalały - dodaje Chomski.
ZOBACZ WIDEO Spisani na spadek, czy zdolni do niespodzianek? Gajewski o atucie beniaminka
Jancarz był także drużynowym mistrzem świata, czterokrotnym medalistą mistrzostw świata par i siedmiokrotnym drużynowym mistrzem Polski. - Brylował i wszyscy chcieli być tacy jak on. Ludzie chodzili na stadion dla niego. Na torze prezentował nienaganną techniką, ale poza tym był estetą. Jego motocykle robiły wrażenie. Niczym nie ustępowały tym z torów angielskich, a to wtedy było centrum żużla, w którym spotykała się cała śmietanka. W życiu prywatnym jego ubiór też robił wrażenie - przypomina Chomski.
Skończył się żużel, skończyło się życie
Życie Edwarda Jancarza zmieniło się w sierpniu 1984 roku. - Wtedy odbył się mecz Polska - Włochy w Gorzowie - opowiadał nam w zeszłym roku Bogusław Nowak, kolega z toru Jancarza, który jeździł z nim w jednym klubie przez 15 lat. - Ciągle mam przed oczami bieg, w którym rozegrała się ta tragedia. Jechaliśmy w nim razem, a naszym rywalem był Valentino Furlanetto - wspominała legenda Stali Gorzów.
Rywal Nowaka i Jancarza dysponował wtedy świetnymi startami. Gorzowianie wiedzieli, że będą musieli wymyślić coś specjalnego, by go pokonać. - Uzgodniliśmy, że ja będę atakować go przy krawężniku, a Edek po szerokiej. Byliśmy przekonani, że Furlanetto obu nas nie upilnuje - relacjonował Nowak.
Szalona pogoń zakończyła się fatalnym wypadkiem. Uderzony motocyklem Jancarz wyleciał w powietrze i z całym impetem uderzył głową w tor. Dodatkowo wpadły w niego inne motocykle. Trafił do szpitala. Lekarze zdołali go uratować. Mówili, że wydarzył się cud, ale to wydarzenie całkowicie zmieniło jego życie.
- Wrócił na tor, ale był cieniem samego siebie. Nie mógł się z tym pogodzić. Zabrakło meczów, kibiców, oklasków, a pojawiły się problemy osobiste, z którymi nie mógł się uporać - wspominał Nowak. A sam Jancarz miał podobno wtedy mówić, że kiedy skończył się sport, a ściślej żużel, skończyło się życie.
Śmiertelny cios od żony
Sportowy dramat zaczął szybko przekładać się na problemy w życiu osobistym. Jancarz nie potrafił się w nim odnaleźć i uciekł w alkohol. Za każdym razem, kiedy po niego sięgał, zmieniał się nie do poznania.
11 stycznia 1992 roku doszło do tragedii. W jednym z gorzowskich hoteli odbywał się Bal Sportu. - Pamiętam dobrze ten dzień. Już w trakcie tej uroczystości po stolikach zaczęła krążyć informacja, że w domu Edwarda Jancarza coś się wydarzyło. Wtedy jeszcze nikt nie przypuszczał, że skutki są tak tragiczne. Następnego dnia okazało się, że on nie żyje. To była niewiarygodna tragedia i wielka sensacja. Miasto wiedziało o jego problemach, ale nikt nie spodziewał się takiego finału - wspomina trener Chomski.
Dramat rozegrał się niecałe dwa kilometry od hotelu, w jednej z wilii przy ulicy Chodkiewicza. Podczas domowej kłótni Edward Jancarz został śmiertelnie ugodzony nożem przez swoją drugą żonę Katarzynę.
W Gorzowie pamiętają o nim do dziś. Od 1992 w mieście rozgrywany jest coroczny Memoriał im. Edwarda Jancarza. Jego imię nosi gorzowski stadion żużlowy oraz jedna z gorzowskich ulic. W grudniu 2005 roku doszło do uroczystego odsłonięcia jego pomnika.
Zobacz także: Zdecydowana reakcja na słowa Fajdka Najman odpowiada Fajdkowi
Zgłoś błąd w treści
na Instagramie 
na Facebooku 
